
Nacido en Rentería (Guipúzcoa) en 1878, casado con Carmen Cadavid Díaz, despois adicouse ó comercio. Durante 12 años pertenceu ó coerpo de Carabineros, destinado en vixilancia de portos y en Aduanas, en A Coruña, corpo que abandonou para adicarse á intermediación entre os emigrantes e as navieiras, como representante de ditas compañías adicadas ó seu traslado a países americanos. Era amigo de Casares Quiroga e foi diputado a Cortes por Izquierda Republicana nas eleccións de febreiro de 1936.
Nos días nos que en que o exército se sublevou nas posesións africanas, Manuel Guzmán formou parte do Comité de Defensa da República, en A Coruña, e sempre estivo ó lado del gobernador civil, colaborando, ata que los militares decidieron salir á rúa o luns 20 de xulio.
Foi detido xunto a Francisco Prego, o dia 27 de Xullo, logo de pasar varios días escondidos en casa dunha amiga na rúa Florida 35 , desque abandoaran o goberno civil no momento de comenzar o tiroteo contra os golpistas. Foron arrestados.
Guzmán y Prego, que non portaban arma algunha, foron arrestados e trasladados a locais policiais. Dous días despois, , ingresaron en prisión en réxime de incomunicación total, levantada el 1 de agosto.
Foi xuzgado en consello de guerra o 26 e 27 de agosto xunto con alcalde da Coruña Alfredo Suárez Ferrín , o secretario do concello Joaquín Martín Martínez , o secretario de goberno civil Leovigildo Taboada e os líderes socialistas Ramón Maseda, Prego e outros catro coruñeses, todos eles acusados de rebelión militar.
Foron condeados e executados en Punta Herminia o 31 de agosto de 1936. Manuel Guzmán Tiña 58 anos.
LAMELA GARCÍA , L. : Estampas de Injusticia. La guerra civil del 36 en A Coruña y los documentos originados en la represión. Edicións do Castro. Sada, 2005.
Debe estar conectado para enviar un comentario.