O Campo da Rata era o lugar onde se realizaban as matanzas e o medo envolveu todo o lugar como a brétema que inunda a costa ás tardiñas. Non se nomeaba ese lugar. Reimundo Patiño, pintor e amigo de Xohán Casal, deu a coñecer o poema e polo tanto o lugar, á nova xeración. Manuel Rivas no seu discurso como académico califica esta obra como “un dos grandes poemas e un dos grandes textos da memoria do terror fascista na Coruña, un dos grandes textos universais que trata do terror e dos efectos do terror na memoria colectiva”.
Campo da Rata
Documento histórico dun fusilamento
Esta fotografía é un documento histórico. O fotógrafo Pepe Sáez, de Ribadeo, era no ano 1936 soldado e centinela do polvorín. Alí xunto ó mar, no campo da rata e na garita, observou o terrible espectáculo dun dos fusilamentos. Fixo a fotografía e realizou tamén un plano.
Era o 23 de octubro de 1936, estaban sendo fusilados oito reclutas do Reximento de Infantería da cidade, acusados de sublevación militar. Os oito eran coruñeses: Antonio Barreiro Méndez , Manuel Ferreiro Novo, Juan González Horta, Luis López Gómez, Fernando Negreira Sánchez, Luis Neira Suárez, Manuel Obelleiro Meijide e Manuel Seoane Díaz.
Plano da execución (Revista Latina de Comunicación Social, 2010)
Recolle este suceso María Torres no seu blog búscame en el ciclo de la vida e transcibímolo íntegro a continuación:
Debe estar conectado para enviar un comentario.