O artista Mario Granell foi encarcelado dende o ano 1937 ata o 1943. Nesta obra, pintada no cárcere; lembra ós seus compañeiros de prisión Parrondo e Tomasín.
Compañeiros de prisión
mario granell
Mario Granell, estampa de centenario
Mario Granell en Venezuela. Á dereita, un dos cadros que pintou na súa etapa sudamericana
No blog Biosbardia, publica Xosé Enrique Acuña este artigo sobre Mario Granell
O 11 de outubro conmemórase o primeiro centenario do nacemento de Mario Granell (1914-1981), un dos pintores galegos máis interesantes do século XX.
Foi pintor entre todas as cousas, tamén poeta, emigrante repetido, e sobre todo, condenado a morte. Naceu, dixera, nunha vila de “merlíns”, A Coruña de nome vello e verdadeiro, e foi neno dos que trampeaban e corrían polas rúas compostelás. Até alí o levou a vida da súa familia e tamén alí foi instruído por dous homes, enormes, dos masacrados no 36. Camilo Díaz Baliño educouno para o debuxo e con Xoán Xesús González coñeceu as primeiras letras. Falamos de Mario Granell, o artista que ía ser e o que, felizmente, á fin foi. O que nacera no 1914, un 11 de outubro, para armar unha vida e unha obra que merece hoxe a celebración do seu centenario.
Seguir lendoObra de Mario Granell
Mario Granell naceu en 1915 na Coruña. Pasou a súa infancia entre A Coruña e Compostela. Escomenzou a traballar no obradoiro do pintor e escenógrafo Camilo Díaz Baliño, fuislado ao comezo da guerra civil. Fixo a súa primeira exposición cando so tiña tiña catorce anos, en Santiago e Pontevedra, foi loubado por Fancisco Fernández del Riego. O pintor Carlos Maside fai unha caricatura del. Continúa o seu traballo ata o comezo da guerra civil, con exposicións en distintas cidades de España. Foi preso no cárcere da Coruña, ó sair debeu marchar a Venezuela. Parte da súa producción foi feita no presidio e moitas das obras recollen a falta de libertade. Finou en Vigo no 1991.
Conferencia: A producción artística de Mario Granell no cárcere da Coruña ( ciclo: “Foi no cárcere”)
A figura de Mario Granell, artista e expreso político do franquismo, centrou a conferencia do ciclo de actividades de Memoria do cárcere da Coruña realizado na Fundación Luís Seoane o mércores 29 de novembro. A charla foi a cargo de José Ballesta, actual director do Museo Municipal de Vigo Quiñones de León. O acto presentouno o profesor de Historia da Arte, Jorge Calle e contamos coa presenza de Cachi Granell, filla de Mario Granell.
No cárcere producironse moitas obras: artísticas, literarias, arquitectónicas… é o noso interese que se divulgue para que sexa coñecido e porque mostra de primera man os efectos terribles da situación de represión que se mantén ó longo da vida dunha persoa, como foi neste caso do gran artista surrealista Mario Granell, a quen lle influíu sempre a falta de libertade e que mostrou tan ben na súa producción artística.
As catro vidas de Mario Granell
O pintor e artista Mario Granell lembra os seus momentos de volta á vida.
“Nací por primera vez en A Coruña, (…) fui bautizado en la iglesia de San Nicolás, teniendo como fondo musical tan trascendental acto, los cañonazos con los que se despanchurraba Europa aquellos días de la su recién estrenada, dicen primera guerra.(…)
“Volví a a nacer en la playa de Bens, también en A Coruña, una madrugada de febrero de 1937, en plena guerra civil española.”
“( ..). Colléronme na Coruña, estabamos preparando embarcaciones para huir a Francia e voltar a la zona republicana, pro nos cogieron en el ajo.
Al llegar a la cárcel nos encontramos con Luís Rufilanchas y otros condenados a muerte por presunto delito de querer huir (…)fui preso, juzgado ( valga el eufemismo) por un consejo de guerra, y condenado. ”
Pasou cinco tristes anos no penal da Coruña
“Volví a la vida por tercera vez un día de octubre de 1942 al recobrar mi libertad física.”
Marcha a Compostela pero sufre moito os anos tristes que lle tocou vivir, ese exilio interior que o abafaba.
“De nuevo entré a la vida al desembarcar en el puerto de La Guaira una madrugada de Abril de 1957”
Alí, en Venezuela Mario Granell vivíu vinte cinco fructíferos anos.
Volta a Vigo no ano 1980 onde pasa os derradeiros anos da súa vida.
Velaiquí un video da súa obra
Catálogo da exposición Mario F. Granell: morte e reencarnacion dun pintor galego. Octubro 2014, maio 2015. Vigo. Pinacoteca Fernández del Riego.
Actividades “Foi no cárcere” Novembro 2017
Lembranzas de compañeiros
Xerardo Díaz, preso no ano 1939 e 40, conta no seu libro de memorias que o cambian de celda, e por sorte , e como moitos eran da Coruña, pudo alimentarse millor.
Compartíu cela con Granell, con Xermán de 30 anos, abogado; Villamarín, carpinteiro da construcción; Otero, de 24 anos, bancario; Facal, 40 anos, mestre; Vilar, 25 anos, empregado de comercio; Vilar, estudante de mediciña, 23 anos; todos da Coruña; “poño con eles a Granel porque ainda que era madrileño, tiña a noiva coruñesa que tamén lle mandaba comida; Manteiga, 42 anos, de Ourense; Calo, de Ordenes, 28 anos labrador e máis eu.”
“Granell “era un mozo madrileño, de vinteseis anos, de corazón aberto, inquedo, sempre dun lado para outro falando con todos e sempre ca sonrisa ledosa nos beizos. Debuxaba bastante ben e o seu lapis pintou esceas e personaxes cheos de sabor anecdótico”
Xerardo Díaz Fernández: A crueldade inútil. Ediciós do Castro. Sada (A Coruña) 1985
Retrato de Mario Granell
Era o ano 1938 e estaban no cárcere de A Coruña. Alí o arquitecto Jordi Tell que viñera con outros paisanos cataláns repatriado desde Alemania, realizó este retrato do pintor Mario Granell .
A familia conservao con agarimo.
Memoria do cárcere A Coruña 
Debe estar conectado para enviar un comentario.