Naceu o 10 de xullo de 1909 en Madrid e era filla de Santiago Casares Quiroga líder político republicano, concelleiro do concello da Coruña, ministro e presidente do Consello de Ministros da II República.
A nena Esther vivíu a súa infancia e adolescencia na casa familiar da rúa Panadeiras. ( Hoxe casa museo de Santiago Casares Quiroga
Estudiou en París e voltou á Coruña cando o segundo matrimonio do seu pai en con Gloria Pérez Corrales en 1920, pouco tempo despois neceu a súa irmá María Casares.
Santiago Casares Quiroga fui nomeado ministro de Mariña, transládase coa familia a Madrid.
Sempre acudían no vran á casa de “Villa Galicia” en Montrove (Oleiros)
Esther Casares casa no, mosterio dos Xerónimos de Madrid, o 3 de julio de 1931, con Enrique Varela Castro, capitán de cabaleiría co que tivo unha filla, María Esther.
Despois do golpe de estado, cando empezan as persecucións. O 2 de setembro de 1936 mentras estaban en Bañobre (Miño) de vacacións en casa dos Varela , foi detida; O home pudo escapare exiliarse.
Deixou unha filla recén nacida.
Foi confinada no Hospital de Ferrol porque padecía tuberculose.
A continuación, a comenzos do 1938, foi levada ó cárcere da Coruña.
O delito? Ningún, ser filla do seu pai. En moitos dos documentos nin siquera citan o seu nome, so: “hija de Santiago Casares Quiroga”.
Na prisión comparte pena con Otilia, Elena Suárez, la ”Corales” e outras como nos conta Teresa Alvajar no seu libro “Memorias de una republicana”.
O horror espallase ás familia e entorno.
Detencións, persecución, destrucción dos bens e queima da biblioteca da casa familiar de Panaderas.
Esther Casares sae do penal o 11 de xulio de 1939.
O home marchara exiliado a México e no estaba ninguén na cidade dos seus. Ela foi acollida pola familia Varela, os seus sogros, na rúa Franxa 16,2º .
Seguiron perseguindo. Esther debía presentarse seguido en Capitanía Militar. Tivo controlados os seus movementos pola policía e constantemente asediada.
Santiago Casares Quiroga morreu sen volver ver á filla nin a neta.
No ano 1955 consegue o pasaporte para marchar coa súa filla a México e reunirse con seu home.
Finou n exilio no ano 1969.
Fontes :
“Esther Casares Quiroga. Anacos de vida e calvario (1909 – 1969)” na casa museo Casares Quiroga da Coruña e comisariada por José Alfeirán
Memoria do cárcere A Coruña 