A memoria do cárcere da Coruña, un fío de historias de represión e resistencia

Artigo de Marcos Pérez Pena en PLAZA.GAL sobre o blog Memorias do cárcere

“O outro día estaba cunha familia, que coñezo dende hai tempo. A muller é filla dun avogado moi coñecido que estivo preso na prisión da Coruña. Contaba, diante dos seus fillos, que ‘era terrible ir á comisaría, aquela música era terrible’. ‘Que música, mamá?’. ‘Aquela música que poñían na comisaría, poñían música clásica moi alta para que non se escoitasen os berros das persoas ás que estaban torturando’. E foi aí cando unha das súas fillas tivo unha revelación: “Entón era por iso que nunca nos deixaches escoitar música clásica na casa?”.

Carmen García-Rodeja coordina o blog Memoria do Cárcere, un proxecto impulsado pola Asociación para a Recuperación da Memoria Histórica  que dende hai uns meses, semana a semana, vai relatando as experiencias persoais dos centos de presos políticos que pasaron pola prisión provincial, co obxectivo de “dar voz aos que alí sufriron, lembralos, nomealos, contar a súa historia entendemos que é un deber cidadán”.

“A través da historia dun preso, vas tirando dun fío e saen moitísimas historias. Foi moitísima a xente que pasou por esta prisión. Veciños, amigos, cando vas preguntando vas sabendo cousas. Para moitas persoas supuxo un antes e un despois, e tamén para as súas familias. E despois está a gran cantidade de persoas que mataron alí, no Campo da Rata, ou na propia prisión, a garrote vil, ademais daqueles que subían nun coche e desaparecían para sempre”, destaca Carmen García-Rodeja, que expresa a súa confianza en que os contidos destes espazo virtual, formado xa por ducias de historias persoais, acompañadas de documentos inéditos, poidan conformar nalgún momento unha exposición física, no propio recinto da prisión, aínda propiedade do Ministerio do Interior.

A información completa en: http://praza.gal/cultura/11718/a-memoria-do-carcere-da-coruna-un-fio-de-historias-de-represion-e-resistencia/

En recuerdo de mi abuelo Alfredo Suárez Ferrín el último alcalde republicano de A Coruña

IMG_20151122_133453

Texto de Alfredo Suárez,neto de Alfredo Suárez Ferrín alcalde fusilado no campo da Rata, e  lido en honor ó seu abó na presentación do blog Memoria do Cárcere.

Soy nieto de Alfredo Suarez Ferrín y me siento orgulloso de serlo. Estoy aquí por ese motivo, y para contar parte de la historia de mi familia.

La familia se componía del matrimonio formado por Alfredo Suarez Ferrín y Sofía Chacón Winter. Tenían tres hijos: Elisa, Sofía y Luis. Vivian en la calle Riego de Agua de A Coruña. En el año 1.936, Alfredo tenía 54 años, Sofía 52, Elisa 24, Sofía 22 y Luis 20-

suarez ferrin LA VOZ DE GALICIA 31 ag 2006

 

A mi abuelo lo detuvieron el 21 de Julio, fue juzgado por un tribunal militar y ejecutado por fusilamiento el 31 de Agosto.

Seguir lendo

Recordo do alcalde

SI SC03672 - copia

Ana María Alvajar López Jean, filla de César Alvajar e Amparo López Jean familia emblemática da sociedade coruñesa e significativos republicanos, O pai César foi quen proclamou a República na Coruña e a nai era líder da Agrupación Republicana de Mujeres. Nun dos capítulo do seu  libro de memorias : Soltando Lastre en edicións do Castro, Ana María describe  estos momentos de horror na cidade:

En las cenas de gala que organizaba la Sociedad Filarmónica después de los conciertos que ofrecía su propia orquesta, mi compañero de mesa era el alcalde  de la ciudad D. Alfredo Suárez  Ferrín. Yo era una niña y no sabía que ese era un puesto de honor. Callada, con la timidez propia de mi edad y temperamento, aceptaba seriecita las atenciones de nuestro alcalde, que al final de la cena, campechano bebía siempre el champán que yo no tocaba  y cambiaba por un vaso de leche. Recuero, aun hoy, su afectuosidad  y su amable y bondadosa sonrisa….

Era amigo de mi padre y personaje familiar para mi. Por eso aquella mañana, iba yo mezclada en la riada de gente que caminaba por la carretera de la Torre para visitar a los que allí estaban : Entre ellos, el señor Suárez Ferrín merecía esta prueba de mi afecto. Pasábamos frente al campo de la Rata y un pequeño grupo se desvió curioso. Yo con ellos. Sobre la tierra seis manchas de sangre indicaban el sitio  donde otros tantos hombres habían sido fusilados aquella mañana. Un poco más allá, otros seis manchones daban cuenta de otras tantas muertes. Alguién removió con el pié unos trozos de masa encefálica. Seguir lendo

Alfredo Suárez Ferrín

O alcalde de Coruña:  o home a quen non querían matar

suarez-ferrinEran as catro da tarde do martes 21  de agosto de 1936 cando os militares o detiveron no seu propio domicilio, no número 27 de Riego de Agua. Pasou os seus últimos días no cárcere ata que se celebrou o xuízo, os días 26 e 27 de agosto, que o condenaría a pena de morte.

Agardando un indulto que nunca chegaría, foi fusilado o 31 de agosto no Campo da Rata. Os soldados decidiron errar o seu tiro ante tal horror;  foi o tenente do pelotón militar quen tivo que disparar.

Seguir lendo