“A prisión da Coruña dispuña de catro patios, separados por unas galerías repletas de celas no baixo e no primiero piso, en froma de cruz. O que quedaba á esquerda , segundo se entraba, correspondía ás mulleres, totalmente illado das instalaciós para homes , ainda que as lendas carcelarias falaban de visitas de certos personaxes privilexiados ( funcionarios e presos clase A) a ese enclave. O da esquerda, no interior,era o lugar onde se achaba a barberías e outras dependencias auxiliares.
No da dereita interior, deambulando todo o día, amontoábanse os presos común. O único que se lles ofrecía naquel recinto para integrase na sociedade, consistía en dar voltas e mási voltas , sen outro quefacer que malcomer, realizr xogos de azar e recibir “cursiños acelerados” para circular con éxito pola senda do delito e pucas cousas máis.
E para rematar, o patio da dereita segundo se entra, en cuxas dependendencia a nivel do primiero piso, estaba instalada a enfermería. Este patio era o asignado ós presos políticos.”
Memoria do cárcere A Coruña 