“Entre nós había presos de Ferrol que sobreviviron ás “depuracións” e castigos exemplarizantes dos primeiros tempos. Os máis deles perteneceran á mariña de guerra e simpatizaran con máis ou menos estusiasmo coa República, pero que  no tiveron a oportunidade de poder defendela; os que fixeran uso desa continxencia , ficaban silandeiros baixo terra ou no fondo do mar. Os mortos non se rebelan nin contan contos: como dixera Mussolini”

Xerardo Díaz Fernández, preso no cárcere da Coruña nos anos 1938 e 1939, e autor do libro A crueldade inútil.Edicións do Castro,  Sada, 1985.