Xan María Castro, activo sindicalista, pasou seis meses no cárcere da Coruña.
«Fixemos unha folga de fame e metéronos en celas de castigo. Estaban nos sotos, cunha humidade terrible e unha manta nada máis. E volvemos poñernos en folga. Eu non morrín porque o compañeiro da cela do lado, Rafael Pillado —outro coñecido sindicalista— avisou aos gardas, que me sacaron en mínimos de tensión. O caso saíu na prensa, tivo repercusión internacional, e deixaron de usar aquelas celas inhumanas»
“Detivéranos o marzo e o primeiro de maio fixemos un acto político. Cando chegou Becerro, o director do centro, víu aquello cheo de bandeiras do PC e quedou frío. O director pedíu que non transcendera”
Xose Loureiro Lugrís, “o vello Loureiro”, preso no 1972
“Daquela (ano 72) había dúas maneiras de levarte ó cárcere ou te detiñan cunha acusación ou te impoñían unha cuantiosa multa gubernativa da DGS, o meu caso”
Xosé María Loureiro Fernández, preso no 1972
“Empecei a traballar con quince anos nunha compañía auxiliar de ASTANO. Tíñamos moitos conflictos laborais, porque se traballaba con elementos de moita toxicidade.. Políticamente as consignas estaban moi definidas e os obxectivos estaban claros, pero antes tivemos que empaparnos de cultura e de formación política . Polo que máis loitabamos era pola libertade de Pillado, Amor e Riobo( lideres sindicais de CCOO presos)”
Xosé Piñeiro Arnoso, CCOO, cárcere no 1974 con 20 anos
Memoria do cárcere A Coruña 
Debe estar conectado para enviar un comentario.